1) و یا حرکت افقی (الک کردن افقی 2) قرار می‌گیرد. با شیکرهای ضربه‌ای3 هر دو حرکت عمودی و افقی همزمان اتفاق می‌افتد. در طی فرآیند الک کردن، ابعاد ذرات با قطر روزنه‌های هریک از الک‌ها مقایسه می‌شود. احتمال عبور یک ذره از مش الک به نسبت اندازه ذرات به قطر روزنه‌های الک، جهت ذره و نیز تعداد برخوردهای بین ذره و منافذ الک بستگی دارد. تعیین روش الک مناسب به درجه ریز بودن ماده نمونه بستگی دارد (شکل 2). برای محدوده اندازه بین 40 میکرومتر تا 125 میلی متر استفاده از الک خشک روش ترجیحی می‌باشد. با این حال، محدوده اندازه‌ ذرات به ویژگی‌های دیگر نمونه مانند تمایل به تجمع، چگالی یا شارژ الکترواستاتیکی نیز بستگی دارد.

همانطور که در شکل 2 نشان داده شده است، الک ایرجت برای غربالگری خشک نمونه‌هایی با اندازه ذرات زیر  200 میکرون تا 10 میکرون، روش مناسبی می‌باشد. این دستگاه می‌تواند جایگزین سریعتر روش غربالگری ارتعاشی باشد. در الک ایرجت برای هر فرآیند

غربالگری از یک الک استفاده می‌شود. در این دستگاه، خود الک در طول فرآیند حرکت نمی کند، بلکه مواد روی غربال توسط یک جت چرخشی هوا جابجا می‌شوند. یک مکنده که به دستگاه الک متصل است در داخل محفظه الک ایجاد خلأ می‌کند و مطابق شکل 3 هوا از طریق یک نازل شکاف‌دار چرخان در زیر الک به ذرات دمیده می‌شود. با عبور از شکاف باریک نازل، جریان هوا شتاب می‌گیرد و ذرات پودر را روی الک پراکنده می‌کند. در بالای الک، جت هوا در سطح ذرات توزیع شده و با سرعت کم از میان الک مکیده می‌شود. در این فرآیند، ذرات ریزتر از طریق سوراخ های توری بصورت بهینه به داخل جاروبرقی و یا به داخل یک سیکلون منتقل می‌شوند.